POSWIECENIE DOMU W OCYPLU

Ks. Bp Jan Szlaga z o. Eugeniuszem Sliwka SVD oraz wladzami gminy Lubichowo. W dole dom rekolekcyjno-wypoczynkowy w Ocyplu

Dnia 28 sierpnia odbylo sie poswiecenie domu rekolekcyjno-wypoczynkowego Ksiezy Werbistów w Ocyplu kolo Starogardu Gdanskiego. Poswiecenia domu dokonal ordynariusz diecezji chelminskiej, bp Jan Szlaga. W homilii podkreslil, ze Zgromadzenie Slowa Bozego ma przyblizac ludziom Slowo Boze, uczyc, w jaki sposób Slowo to jest naprawde obecne w Kosciele. Musicie sami spelniac to, co slyszycie - mówil do mlodziezy Biskup. - Tu uczycie sie docierac do ludzi, do których Kosciól nie dotarl, byc moze takze z powodu naszego zaniedbania. Prawde Slowa Bozego trzeba przyjmowac jako realne zadanie misji. W uroczystosci wzieli udzial ksieza werbisci, jak równiez licznie zaproszeni animatorzy misyjni, mlodziez konczaca ostatni wakacyjny turnus "wakacji z misjami" oraz wladze gminy Lubichowo, na terenie której lezy Ocypel. Zarówno Biskup, jak i Prowincjal, O. Eugeniusz Sliwka SVD, podkreslali przychylnosc gospodarzy terenu w trakcie powstawania domu w Ocyplu. Zostal on zreszta oddany do uzytku po zaledwie czterech miesiacach prac budowlanych. Rozpoczely sie one w marcu tego roku, a juz w czerwcu odbyly sie pierwsze rekolekcje dla powolan. Bylo to mozliwe dzieki wielkiemu zaangazowaniu wielu mieszkanców gminy Lubichowo. W okresie wakacyjnym odbylo sie w Ocyplu szesc turnusów "Wakacji z misjami", w których uczestniczylo przeszlo 750 osób.

Z o. Marianem Brudnym rozmawia Marta Kalinowska

Kenge to stolica diecezji, w której Ojciec pracowal. Jak wyglada jej struktura?

Kenge sklada sie z trzech parafii. Jedna z nich prowadza werbisci, pozostale dwie sa w rekach ksiezy diecezjalnych. Co roku wyswieca sie trzech, czterech diakonów. Parafia sklada sie z dwunastu wspólnot. Kazda z nich nazywa sie CEV (Communauté Ecclésiale Vivante) i ma swojego katechiste, który prowadzi lekcje religii. Jest tez grupa charytatywna, która sluzy wsparciem, np. gdy ktos choruje.

Rozumiem ze zaangazowanie osób swieckich w prace duszpasterska jest duze.

Tak, zbieraja sie wtedy, gdy przyjezdzam. Rozmawiamy, dyskutujemy, ustalamy. Raz w tygodniu organizuje sie spotkanie lub modlitwe, która prowadza animatorzy. Zycie religijne nie zamiera bez ksiedza. Katechisci i animatorzy staraja sie o rozwój duchowy ludzi.

Czym zajmuja sie ludzie w Kenge, w okolicach miasta?

W kazdej wiosce troche inaczej to wyglada. Gdziniegdzie mezczyzni poluja nawet na szczury polne i inne drobne zwierzeta. Kobiety z kolei lowia ryby, dzieci zas pasikoniki. Ludzie w ogóle sa skryci, nielatwo nawiazac z nimi kontakt. Trzeba calego dnia, duzo czasu z nimi spedzic, zeby porozmawiac, zeby sie troche otworzyli.

Czy misja w Kenge mocno ucierpiala w czasie wojny domowej w kraju?

Sporo ludzi zginelo. Czesto nie z powodu wojny, walk, ale z rak zolnierzy bawiacych sie bronia. Strzelali dla zabawy. Mimo ze teraz rzadzi Kabila, to jednak jego wojska niewiele sie róznia od wojsk bylego prezydenta Mobutu. Ludzie nadal na odglos strzalu chowaja sie, padaja na ziemie. Jeszcze sie boja.

Kabila po obaleniu Mobutu nazwal sie prezydentem. Taka funkcja zobowiazuje. Jakie zmiany wprowadzil?

Przemianowal kraj. Tak wiec przyjechalem do Zairu, a wrócilem z Republiki Demokratycznego Kongo. Co jeszcze? W Kinszasie - stolicy majacej 4,5 mln mieszkanców - przed rokiem nie bylo zadnego znaku drogowego. Ten, kto mial ciezszy samochód, decydowal np. o pierwszenstwie przejazdu. Teraz juz tak nie jest. Oprócz tego glosi sie wielkie, ale puste hasla - wszystko dla ludu, rewolucja itd. Na tym sprawa sie konczy. Sytuacja w Kongo jest wciaz malo stabilna, brak poczucia bezpieczenstwa, atmosfera jest napieta. Nie wiadomo, co przyniesie jutro...

MAJA DLUGA DROGE PRZED SOBA